Przełom 1939 i 1940 roku. Do szpitala psychiatrycznego w małej miejscowości Płonna trafiają dwie młode kobiety: cierpiąca na depresję poporodową Pola i zmagająca się ze schizofrenią Bronka. Odizolowane od swoich najbliższych i swoich dom贸w, w rodzącej się między nimi przyjaźni pr贸bują odnaleźć namiastkę spokoju, kt贸ra może im pom贸c przetrwać ten trudny czas. Wkr贸tce jednak za pozornie bezpieczne mury szpitala wtargnie wojna, a wszyscy jego pacjenci staną się świadkami wydarzeń, kt贸rych nie da się zrozumieć, zmienić ani zapomnieć...
Za tło do nakreślenia tej poruszającej opowieści posłużyła autorce tzw. akcja T4, w ramach kt贸rej naziści wymordowali podczas II wojny światowej kilkadziesiąt tysięcy pacjent贸w polskich szpitali psychiatrycznych. Ten proces likwidacji "istnień niewartych życia" do dziś pozostaje jedną z najmniej znanych zbrodni wojennych. Historia opowiedziana przez Izabelę Bucką to pr贸ba oddania głosu tym, kt贸rzy krzyczą, choć nikt ich nie słyszy.
UWAGI:
Bibliografia na stronie 373. Oznaczenia odpowiedzialno艣ci: Izabella Bucka.
DOST臉PNO艢膯:
Dost臋pny jest 1 egzemplarz. Pozycj臋 mo偶na wypo偶yczy膰 na 30 dni